من که از خود خبرم نیست چه قیدی دارم؟

.........

چند گویی قصه ایوب و صبر او بس است

بیش از این ما صبر نتوانیم آن ایوب بود

حال و هوای قلب من امشب کبوتر یست

هر چیز که به شمارش پذیرد و هر چه انتظارش را می کشید خواهد آمد و آنچه آمدنی ست نزدیک باشد.

** کلام مولا...خطبه 103 نهج البلاغه

ما را گدای خانه خود کن همین بس است